Zoals gezegd: pas als je bij ons strandt onthalen we je op een kopje thee en een citaat op maat uit onze boekenkast. Ergens stranden kun je niet expres doen, het overkomt je. Hoeveel mensen zondag aan de barre tocht naar ons huisje begonnen weten we niet, maar 31 van hen hebben het gehaald. Soms tegen beter weten in trotseerden ze de felle noordwestenwind (kracht acht) en vonden uiteindelijk ons huisje op palen, dat zelf ook de weersomstandigheden van een hoge vloed (het stond in zee), windkracht acht en regen had getrotseerd.

Maandag was een andere dag. Strakblauwe hemel en een zee, die diepdonkerblauw kleurt en in verte glinstert. Het strand is net zo glad als de strakblauwe hemel. Alles tekent zich scherp af. Ook de mensen die we van verre zich aan komen lopen. Via het strand, via de duinen en soms via de Noordvaarder. Vandaag lezen we eenenzestig mensen voor uit onze bibliotheek: Kopland volgt op Calvino, Pablo Neruda op Toon Tellegen, en dan Esther Gerritsen en vele anderen. We sluiten de dag af met Erwin Mortier.