De huid van het gebouw ziet eruit alsof het wel een douchebeurt gebruiken kan. Maar ondanks de zwarte vegen en vlekken is het daaronder strak, een fijne korrel die de scherpste randen afzwakt en het oppervlak egaal heeft gemaakt. Dat is niet altijd zo geweest. Oorspronkelijk was er geen afwerking aan de buitenkant: in het beton was de nerfstructuur van de ruwhouten bekisting in het beton afgedrukt en waren de gietlagen goed zichtbaar. Daarmee zag het gebouw er in het geheel niet uit als een beeldhouwwerk, zoals nu, maar als een industrieel, zwaarlijvige fabriek. Daarbij werd het geholpen door de vele dikke en dunne draden, leidingen en kabels die vanuit het binnenste van het gebouw door gaten en muren naar buiten werden geleid en het verbonden met de kilometers antenne en stroomdraad in de omgeving. De kathedraal was een lawaaiige, stampende, warme, bedrijvige, hightech bedrijfshal vol kloppend leven.